A avaricia e a ruindade
humanas van facendo sucos
de lume e miseria
ao meu arredor.
Só respiro po de morte
e podo pintar de cor sangue
as poucas paredes
que fican en pé.
Xa chorei mil afectos
perdidos e non teño bágoas
nin folgos para pór luz
á noite.
(fragmento)
Ricardo Seixo, (Versos noctámbulos, 2019)