Foto e Poema de Ricardo Seixo

A avaricia e a ruindade

humanas van facendo sucos

de lume e miseria

ao meu arredor.

Só respiro po de morte

e podo pintar de cor sangue

as poucas paredes

que fican en pé.

Xa chorei mil afectos

perdidos e non teño bágoas

nin folgos para pór luz

á noite.

(fragmento)

Ricardo Seixo,  (Versos noctámbulos, 2019)

Deixa un comentario

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Uso de cookies

Utilizamos cookies propias e de terceiros, como Google Analytics, para optimizar a túa navegación e realizar tarefas de análise. Entendemos que estás conforme se continúas navegando nesta web. Política de cookies

ACEPTAR
Aviso de cookies