FUERTEVENTURA
Cando vou ao xardín de plantas, detéñome ante os camelos. Pero non son os de aí. Hai cando volverei ver esas peladas montañas desde o mar, nunha barquiña de formiga ! cando volverei sentarme naquela rocha, xunto a aquelas ruínas, a brizarme o corazón aflixido co canto eterno da mar apaciguadora! que raíces botou aí …