Ás veces a mente enreda e os pensamentos do pasado quedan prendidos neses aparellos que un día tiramos ao mar… tamén neses que un día, sen querer, acabaron caídos nas augas. Dese mar de incertidumes que mesturan as lembranzas claras e nítidas con outras oscuras e confusas, xorde a nosa memoria fresca e clara daquilo que nos impresionou e tan difícil foi de esquecer, esas casas con pintura de barca, esas fachadas de cores que marcaron o decorrer doutros tempos e perduran…. Voltar a vista ao pasado e comprobar que nada cambiou… sempre é doce.
[FGAL id=4473]