Daquela….

Daquela, non había fronteiras. Daquela, viaxabamos, respirabamos, e viamos o pasado e o presente das nosas cidades. Daquela… Mentres soñamos cun tempo que volveremos ter, aí, á volta, pequenos retallos de verde e turismo.

 

Deixa un comentario

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Uso de cookies

Utilizamos cookies propias e de terceiros, como Google Analytics, para optimizar a túa navegación e realizar tarefas de análise. Entendemos que estás conforme se continúas navegando nesta web. Política de cookies

ACEPTAR
Aviso de cookies