O combate final

Ando a pedirlle á vida; luz, beleza,

delicadeza xentil, unha canción,

a virxinal tempestade da paixón,

o dereito á dignidade e á enteireza.

Pídolle, amiga, que a flor do corazón

se peche sempre ao odio e á vileza

e que se abra ao amor, á sinxeleza,

ao latexar sinceiro da emoción.

(Fragmento)

Manuel María. (As lúcidas lúas de Outono (1988)