Desde que descubrín que a mellor forma de viaxar, a máis cómoda, a máis emocionante e a máis fotográfica era o tren, non deixei de facelo. Cada viaxe en tren paréceme chea de posibilidades, preguntas e novas fotografías. Encántame mirar ao meu redor e ver á xente que me rodea, e como cando comeza a viaxe, comezan a soñar, xa que ao mirar pola fiestra deixan voar a súa imaxinación, quizais triste ou quizais feliz, quizais con esperanza ou sen ela … Nunca o saberei,  porque só eles son os donos dos seus soños.