Etiqueta: vino

 13 Razóns polas que O Porto é a escapada perfecta:

Está aquí á beira
Portugal está pegado a España. Somos veciños. Estamos porta con porta. Dalgunha maneira, é como estar na casa. Así que se buscas unha escapada rápida, Portugal é unha decisión moi intelixente. Entre Vigo e O Porto hai 120 km de distancia, desde Madrid un 420km e desde Sevilla un 600 km . Son tres ou catro horas de viaxe máis ou menos.
Pero se non é por estrada,pódese chegar de todas as maneiras imaxinables: en avión (e con voos baratos), en tren ou mesmo navegando polo río Douro.
Un tamaño ideal
Cando contas con pouco tempo, hai que pensar nun lugar que teña un tamaño razoable. Por iso, se viaxamos a unha gran cidade, o máis normal é que quedemos con moitas visitas pendentes. Ademais, non nos interesa estresarnos, non ten sentido. Para unha escapada de fin de semana, o aconsellable é atopar unha cidade cuxo tamaño encaixe coas nosas necesidades. E aí é onde entra O Porto. Como diciamos, en dous ou tres días podes chegar a coñecela moi ben.
É cómoda de visitar
A cidade está moi ben situada, na ribeira esquerda da desembocadura do río Douro. É desas cidades onde é difícil perderse. Para orientarse só hai que fixarse no mar e o río.
Na parte  norte do río está o centro histórico e, alén – a zona esquerda mirando ao mar – a Vila Nova de Gaia, que non é O Porto, pero por onde hai que pasear si ou si debido a que é onde se atopan as famosas adegas de viño que dan nome á cidade: Porto. En definitiva, esa é a área na que debemos concentrarnos.
É barato
Se a comparamos con outras cidades europeas, O Porto é unha opción moi económica. E tamén, desde logo, se o comparamos coa maioría de cidades españolas. De entrada, se tes que coller un avión ata alí, hai unha gran cantidade de voos lowcost que roldan entre os 40€ e 90€ ida e volta.
Unha vez no Porto, o aloxamento no centro é alcanzable, e hai hoteis de 3 e 4 estrelas moi ben valorados con prezos que oscilan entre 50 e 80€ a noite. E por último, cómese de fábula e a uns prezos moi interesantes: por exemplo, unha comida con viño, dous pratos e sobremesa achégase aos 20€ en restaurantes de calidade medio-alta. Aínda que hai a posibilidade para comer máis barato con menús de ata 5€.
A luz do outono
Adóitase dicir que ao Porto pódese viaxar en calquera época do ano. E é certo, non hai ninguén que cho impida. Pero o aconsellable é facelo na primavera e outono, especialmente nos meses de maio e setembro. E se teño que concretar aínda máis, eu diría que en setembro é do mellorciño. É unha sensación persoal.
A luz no outono é unha marabilla. Cóase entre as rúas e as prazas, resplandece na superficie do río, cunhas tonalidades douradas, laranxas e verdosas tan cativadoras que vale a pena ir só por iso. Ademais, hai que ter en conta – é un motivo máis – que ao final do verán é cando se fai a vendima no val do Douro, ao norte de Portugal.
Almorzar unha francesinha
Xa o comentei antes: no Porto cómese de fábula e, ademais, barato. Un dos pratos máis emblemáticos da cociña portuguesa é unha especie de bocadillo chamado francesinha.
Probablemente, dada a súa contundencia hipercalórica (está rechea de embutidos e carne, e recuberta de queixo e salsa picante de cervexa e tomate) é máis aconsellable probala á hora para comer, ao mediodía, pero para aqueles que queiran iniciar a xornada con enerxía, a francesinha pode ser unha suculenta maneira de facelo. Unha suxerencia: probar unha das mellores da cidade no Café Santiago.
A pé polo patrimonio da humanidade
Para coñecer o casco antigo non hai que ir cun plano na man, só hai que deixarse levar e gozar da súa historia, a súa cultura e o seu magnetismo. Foi declarado patrimonio da humanidade en 1996 e suxerímosvos partir desde a rúa Santa Catarina na  praza da Liberdade, na parte alta, e ir baixando amodo ata a Ribeira, a parte baixa. Sen présa pero sen pausa, aspirando o aire decadente, melancólico e xenuíno do Porto. Fermosas igrexas, restaurantes tradicionais, tendas antigas, monumentos…
E para os que non queiran camiñar, apúntense ao breve percorrido do tranvía 22, que sae da igrexa do Carmo (na praza da Cordoaria) e chega ata a praza da Batalla, ou viceversa, aforrándoche unha esixente subida.
Os seus azulexos
A cerámica viste as fachadas da cidade desde o reinado de Manuel I de Portugal, que os trouxo de Sevilla no século XV. Por iso, ao pasear polos seus canellóns, hai que mirar ao alto e non deixarse enganar pola súa aparencia viejuna e polo seu deixamento. Mirar a cidade é un pracer para a vista.
Talvez o exemplo máis bonito é o da estación de ferrocarril Sao Bento, construída a comezos do século XX, o seu vestíbulo exhibe 20.000 azulexos que representan momentos históricos do país, e converten a esta estación nunha das máis espectaculares do noso planeta.
Tras os pasos de Harry Potter
No corazón do Porto hai unha librería con 114 anos de antigüidade. A Livraria Lello é un dos edificios máis coñecidos de Portugal desde que a escritora inglesa J. K. Rowling, que viviu alí a principios da década dos 90, atopou parte da súa inspiración para narrar a saga do archiconocido meigo Harry Potter.
Á parte do bonita que é a fachada de estilo neogótico, o seu interior é fantasía pura: decoracións de madeira tallada, vidreiras de cores azul, vermello e dourado, os andeis repletos de libros e a curiosa escaleira central escarlata. Debido á gran multitude de turistas que a visitan nos últimos anos, hai que pagar unha entrada de 5€.
A mellor vista desde a torre dos Clérigos
Xa que estamos no centro, merece a pena subir polos 225 chanzos ata os 76 metros de altura que ten a torre dos Clérigos. As vistas do Douro e A Gaia son inmellorables. É un recordo indeleble.
Aseguran que os antigos navegantes avistábana desde o Douro e axudáballes a orientarse. Unha obra barroca de mediados do século XVIII, concibida por Nicolau Nasoni, arquitecto de orixe italiana.
Comer ‘Tripas a moda do Porto’
Non imos negar que o produto rei dos restaurantes do Porto é o bacalhau. Sen dúbida hai que probalo en calquera das súas formas; á brasa – a brás – é a forma máis tradicional. Tamén hai que pedir o caldo verde e a robaliza.
Pero hai un prato moi típico imprescindible se se quere coñecer a fondo o espírito dos portuenses. Estou a falar das ‘Tripas a moda do Porto’. Son unha especie de callos á portuguesa. Sérvese preparado con xamón, chourizo, tenreira, pito e orella de porco. Como curiosidade, aos habitantes do Porto chámaselles “ tripeiros” pola súa relación con este tipo de cociña e por inventar este prato tan saboroso.
Cruceiro polo Douro
Unha vez chegas ao río, á parte de que as vistas son formidables, é moi recomendable realizar o ‘cruceiro dos seis pontes’, que che conduce ata a desembocadura do Atlántico. Os tickets pódelos conseguir na praza da Ribeira, cuxo custo, dependendo o que che interese – hai un con cea – parte dos 10€ por persoa.
A verdade é que che achega unha visión moi particular da cidade e permíteche contemplar os monumentos principais. Pasas baixo a ponte do Infante Henrique, o de María Pía, o de São João, o de Freixo, o de Arrábida e o Don Luís I, que era o percorrido que facían as antigas embarcacións (os rabelos) cando cargaban os toneles de viño cara a outros lugares, e por iso están as principais adegas tan preto.
Unha cata de porto
Aínda que é unha actividade moi turística, é a esencia do lugar. Grazas ao seu viño, e aos comerciantes, O Porto é o que é. É a súa historia. No s. XVII os ingleses, debido ás guerras con Francia, tiñan problemas para importar os viños de Bordeus. Afeccionáronse así aos portugueses, pero para aguantar a travesía do Atlántico, engadíronlles augardente. E así naceu o porto. De feito, a tradicional industria vinícola está alén do Douro, na Vila Nova de Gaia, onde se aliñan as adegas máis importantes, orixinais do século XVII.
A idea é cruzar un dos símbolos da cidade: a ponte  de Dom Luís I, construído por certo por un discípulo do arquitecto Eiffel. Unha vez alí, as catro adegas principais: Taylor´ s, Sandeman, Graham´ s e Calem ofrecen catas coas que che levarás un bo sabor de boca .

-Viajes La Vanguardia-

[FGAL id=4440]