Hai vinte anos, neste mes de novembro, “os hilillos” do PRESTIGE, un megapetroleiro máis na longa lista dos naufragados na costa galega, agasallaba co seu refugallo ao mar e ás nosas vizosas costas.

Máis unha vez home a destruir a natureza que o sustenta, sen deprender nunca, teimando en seguir a ser “o idiota espabilado” dentre da fauna que bourea polo planeta. O mar, educadamente, ou non, torna á terra o que nós guindamos nel sen reparo. O piche do Prestige tinxíu a beiramar toda, Museo de Camelle incluído. Foi o início do fin: Man, abraiado e vencido, deixou-se morrer. A súa obra máis querida ía morrer canda el.

Na nosa memoria fican lembranzas saudosas do tempo partillado e imaxes inertes daquel tempo, atrapadas no arquivo fotográfico… Ogallá serviran para recuperar aquel espazo inimitable!