Temos certa tendencia a querer replicar a imaxe humana, a imaxe animal, calquera imaxe… e tiramos do material do momento, sexa pedra, metal… ou mesmo barro. Esas imaxes xa se converteron en compañeiras na cidade, aquelas coas que sentamos a “conversar” nun banco, aquelas que son referentes do punto de encontro. Desde o seu lugar, inmóviles, vixían o noso devagar. Diferentes cidades, diferentes motivos… mais todas presentes.
11 Agosto, 2020
Nat Miragaya
Xentes en pedra, xentes en metal
Galerías do mesmo autor

CONFINADO
Visión dende a xanela de confinamento. …

E nisto que a vida seguía….
E un día… un día pisamos a …